- VERHALEN UIT ONS ZIEKENHUIS
- dVERHALEN DIE RAKEN
-
uZIJ ZORGEN VOOR HET VERSCHIL
- HET VERHAAL VAN CARIN BERGHS EN FLOOR VAN HAGEN
- HET VERHAAL VAN SANDRA
- HET VERHAAL VAN COR ZWAAN EN JOS SUYLEN
- HET VERHAAL VAN BEN EN MARIJ
- HET VERHAAL VAN JODY
- HET VERHAAL VAN MIRJAM LUIJTEN
- HET VERHAAL VAN MARC
- HET VERHAAL VAN SANDRA VAN BRAAK
- HET VERHAAL VAN YVONNE WOLTERS
- HET VERHAAL VAN VIVIAN EN KATINKA
HET VERHAAL VAN MIRJAM LUIJTEN
Mirjam Luijten, Medewerker catering: “Ik werk deze week 32 jaar in het Laurentius Ziekenhuis als medewerking catering. Destijds heb ik voor deze baan gekozen vanwege het contact met de patiënten en bezoekers die in het restaurant komen. Ik wilde mensen graag dat kleine beetje extra geven als ze op bezoek kwamen bij ons, door bijvoorbeeld het maken van een praatje. De mensen in ons restaurant de Pelikaan, die naar het ziekenhuis komen, zijn er natuurlijk voor een behandeling voor hunzelf of voor een ander en dat is niet altijd even makkelijk. En doordat beetje extra dat ik hen kan geven, zijn mensen vaak enorm dankbaar. Eigenlijk voel ik me ook meer als een gastvrouw die voor haar bezoekers zorgt.
Ik ontmoette meneer en mevrouw Brouns ongeveer 25 jaar geleden in de Pelikaan. Net als bij andere vaste bezoekers en patiënten, wist ik welke koffie ze dronken en welke broodjes ze aten. Als ik ze binnen zag komen, zette ik de koffie alvast aan en bracht alles naar de tafel. Ik sneed ook alvast de broodjes, dat konden ze na verloop van tijd zelf niet meer. Het was voor mij een kleine moeite om te doen maar zij waren er zó blij mee. Na verloop van tijd groeide dat contact en soms kwam ik ook bij hen aan tafel zitten. Dat deden we ondertussen al ongeveer 25 jaar lang.
Met de komst van corona heb ik ze bijna twee jaar niet meer gezien. Ik vroeg me af hoe het met ze ging. Toevallig zag ik in die periode hun zoon lopen en ik vroeg aan hem hoe het met zijn ouders ging. Hij vertelde me dat ze in een verzorgingstehuis wonen en dat het goed met hen gaat. Dat vond ik fijn om te horen en ik vervolgde mijn weg naar huis, maar niet voordat hij me vertelde over de bijzondere wens van zijn ouders.
In het verzorgingstehuis hadden ze aan meneer en mevrouw Brouns gevraagd waar men hun nog een plezier mee zou kunnen doen. Ze vertelden daar dat ze het leuk zouden vinden om nog eens te eten bij de Pelikaan. Ze hadden gevraagd of ik erbij wilde wil zijn om ze de vaste bestelling te brengen. Ik ben echt geraakt door die vraag. Dat laat echt zien hoe erg ze hebben genoten van het contact dat we al die jaren hebben gehad en de dingen die ik voor ze heb gedaan. Overigens heb ik daar minstens net zoveel van genoten!
Geweldig toch als je met dat kleine beetje extra zoveel positieve impact kan maken op iemands leven?”
Lees hier de reacties op het verhaal
Klik hier om terug te gaan naar de hoofdpagina van Jij zorgt voor het verschil.