- VERHALEN UIT ONS ZIEKENHUIS
- dVERHALEN DIE RAKEN
-
uZIJ ZORGEN VOOR HET VERSCHIL
- HET VERHAAL VAN CARIN BERGHS EN FLOOR VAN HAGEN
- HET VERHAAL VAN SANDRA
- HET VERHAAL VAN COR ZWAAN EN JOS SUYLEN
- HET VERHAAL VAN BEN EN MARIJ
- HET VERHAAL VAN JODY
- HET VERHAAL VAN MIRJAM LUIJTEN
- HET VERHAAL VAN MARC
- HET VERHAAL VAN SANDRA VAN BRAAK
- HET VERHAAL VAN YVONNE WOLTERS
- HET VERHAAL VAN VIVIAN EN KATINKA
HET VERHAAL VAN COR ZWAAN EN JOS SUYLEN
Als je in het ziekenhuis werkt, kun je écht het verschil maken voor andere mensen. Lees hier het verhaal van onze vrijwilligers Cor Zwaan en Jos Suijlen.
Cor Zwaan: “Ik rij als vrijwilliger op de patiëntenbus van Laurentius samen met mijn collega Jos Suylen. Als ik niet zelf rij, vind ik het prettig een luisterend oor te bieden aan de patiënt(en) die we op dat moment vervoeren. Vaak is daar weinig voor nodig, de meesten zijn druk met hun aanstaande bezoek aan het ziekenhuis of over de zojuist opgedane ervaring op de terugweg. Veel van onze passagiers vertellen bijvoorbeeld over dat ze moesten vasten als voorbereiding op een darmonderzoek. De boterham na het onderzoek smaakte hen dan ook dubbel zo lekker!
Ook kan ik me een boer van ruim 70 jaar uit Reuver herinneren die nog nooit in het ziekenhuis was geweest en zich, voor zijn gevoel ter slachting, naar het ziekenhuis liet brengen. Hij werd door zijn vrouw uitgezwaaid op het erf. Hij moest een darmonderzoek ondergaan. Op de terugweg had ik een ander mens in de bus. Hij had goed nieuws gehad als resultaat van het onderzoek en heeft mij de oren van het hoofd gekletst over zijn leven en meer gedurende de hele terugrit. Mijn luisterend oor was nauwelijks groot genoeg.
Of de missionaris die zijn hele leven geluksengeltjes moet hebben gespaard. Want net nadat hij had plaatsgenomen, kregen we een verhaal dat aan het ongelooflijke grenst. Hij had tijdens een fietsrit een hartstilstand gekregen en was met zijn fiets een bosje ingereden en daar netjes neergekomen. Op dat moment passeerde een ANWB wegenwachter die zojuist een cursus reanimatie had gegeven en direct te hulp schoot. Eén van zijn cursisten van die dag, een politieagent, zag ook wat er gebeurde en beschikte in zijn auto over defibrillator. De ambulance was ter plekke binnen 7 minuten. Hoeveel geluk kun je hebben? Hij had twee weken in coma gelegen en zat dus nu, zeven weken na het voorval, in de bus op weg naar de logopedie omdat zijn spraak was aangetast. Daar merkten wij overigens weinig van. Hij vertelde nog dat hij te horen had gekregen dat 7 van de 8 mensen die dit overkomt het niet kunnen navertellen. Hij wel, en hoe!
Ik doe dit werk erg graag omdat ik ook veel beteken in het welzijn voor anderen. Ook al doen wij namelijk geen echt medisch werk in of voor het Laurentius, toch kunnen we veel betekenen voor het welzijn van mensen, simpel weg door te luisteren. Ook dat heelt."
Klik hier om terug te gaan naar de hoofdpagina van Jij zorgt voor het verschil.