ARCHIEF
Uitgestelde zorg: het verhaal van mevrouw Peter
Onze medewerkers en vrijwilligers doen niets liever dan ervoor zorgen dat onze patiënten niks te kort komen. De huidige situatie waarbij we te maken hebben met lange wachtlijsten is daarom ronduit frustrerend. We willen graag zoveel mogelijk mensen helpen, maar de covidzorg zet de reguliere zorg zodanig onder druk dat dit niet altijd lukt. Wat dit in de praktijk betekent, blijkt wel uit het verhaal van mevrouw Peter. We delen het graag met u.
Mevrouw Peter (71) uit Reuver wacht al een hele tijd op een operatie. Haar beide heupen zijn versleten en lopen lukt al lang niet meer zonder pijn. Ook wordt het steeds zwaarder om haar mantelzorgtaken voor haar man te blijven uitvoeren. Al vanaf 2020 kijkt ze reikhalzend uit naar de heupoperatie die haar van de pijn en ongemakken kan verlossen. Maar het ziekenhuis heeft haar handen steeds méér dan vol aan de toestroom van coronapatiënten en operaties worden noodgedwongen op grote schaal uitgesteld. Afgelopen november, de achttiende om precies te zijn, zou het dan toch eindelijk zover zijn. De langverwachte operatie.
“We hadden haast alle voorbereidingen al getroffen voor mijn ziekenhuisopname toen een week van tevoren de telefoon ging,” vertelt mevrouw Peter. “De operatie kon toch niet doorgaan, het aantal coronapatiënten in het ziekenhuis was alweer fors gestegen en dat ging wederom ten koste van de geplande operaties. Ik heb alle begrip voor de situatie en ik weet dat ze in het ziekenhuis doen wat ze kunnen doen. Maar dat neemt niet weg dat ik enorm baalde. En het is frustrerend om te weten dat dit deels voorkomen kon worden wanneer mensen de regels niet aan hun laars zouden lappen.”
In 2019 kwam ze voor het eerst op het spreekuur van dr. Dekkers, orthopeed in het Laurentius Ziekenhuis. Toen werd al snel duidelijk dat op termijn een heupoperatie nodig zou zijn, maar in eerste instantie zouden injecties mogelijk volstaan om de pijn te verminderen en het lopen te vergemakkelijken. “Deze spuiten werkten in het begin erg goed, ik was vrijwel klachtenvrij. Maar het effect daarvan nam steeds meer af en daarom kwam ik begin 2021 op de wachtlijst terecht voor een operatie. Helaas sta ik daar dus nog steeds op. In de tussentijd proberen mijn man en ik ons zo goed mogelijk te redden, al merk ik wel dat dit steeds meer moeite kost. Door rusteloze benen slaap ik slecht en ik durf tegenwoordig ook niet meer goed op de fiets te stappen, ik vind mezelf geen betrouwbare verkeersdeelnemer meer. Ik verwacht niet dat ik dit jaar nog aan de beurt kom voor een operatie en ik kan alleen maar hopen dat ik in het nieuwe jaar snel geholpen word. Wat zou mooi zijn om in het voorjaar weer alles te kunnen, zonder pijn!”
Guido Dekkers, de orthopedisch chirurg van mevrouw Peter, reageert: “Als orthopeden worden wij vrijwel dagelijks geconfronteerd met de vraag wanneer mensen nu ‘eindelijk’ aan de beurt zijn voor een geplande operatie. Ook de afdeling opname wordt hiermee overstelpt. Het is een hele begrijpelijke vraag, want het leven mag door een probleem aan de botten of de gewrichten dan wel niet in gevaar zijn, maar je dagelijkse functioneren kan er behoorlijk door gestoord raken. De algehele conditie kan duidelijk afnemen en je sociale omgeving kan een stuk kleiner worden omdat je minder mobiel bent. Gelukkig hebben de meeste patiënten begrip voor de situatie, maar wij gaan zeker proberen de achterstand weer in te halen zodra de zorg weer op gang komt. De plannen hoe dat te realiseren zijn klaar.”
