ARCHIEF
Sedatie tijdens darmonderzoek
Patiënten die voor een inwendig onderzoek van de dikke darm, slokdarm, maag of galwegen naar het ziekenhuis moeten, komen sinds kort in aanmerking voor sedatie. Bij sedatie word je voor korte duur in slaap gebracht en krijg je niks mee van het onderzoek. Je ervaart geen ongemak of pijn en de arts kan ongestoord het onderzoek uitvoeren en eventuele ingrepen verrichten.
Bij sedatie krijg je een combinatie van een slaapmiddel en pijnstilling toegediend. Je wordt in een diepe slaap gebracht, waarbij je reflexen intact blijven. Je blijft dus zelfstandig doorademen. Dat is het verschil met narcose. Tijdens een narcose wordt je ademhaling overgenomen en het kost meer tijd om uit een narcose bij te komen. Patiënten die sedatie ondergaan, zijn vrijwel meteen weer wakker en aanspreekbaar.
Niet bij elke patiënt
Sedatie wordt niet bij iedere patiënt toegepast. Hoe wenselijk sedatie is, is afhankelijk van een aantal factoren. Bij een complexe ingreep is sedatie wenselijker dan bij een relatief eenvoudige ingreep. Ook wanneer de arts verwacht dat het onderzoek moeizaam kan verlopen of veel tijd in beslag zal nemen, wordt eerder voor sedatie gekozen. Patiënten die herhaaldelijk zo’n onderzoek moeten ondergaan, komen eveneens in aanmerking. Dit geldt bijvoorbeeld voor mensen met de ziekte van Crohn.
Vooraf gescreend
Patiënten worden altijd gescreend voorafgaand aan de sedatie en het onderzoek, om te kijken of de zij gezond en fit genoeg zijn. Op de dag van het onderzoek krijgt de patiënt een infuus ingebracht en wordt hij aangesloten op de bewakingsapparatuur waarmee het hart, de bloeddruk, pols en zuurstof in de gaten worden gehouden. Vervolgens brengt de sedatiepraktijkspecialist de patiënt in slaap met een combinatie van een slaapmiddel en pijnstilling. Wanneer de arts klaar is met het onderzoek, wordt direct gestopt met het toedienen van het middel en ontwaakt de patiënt binnen enkele minuten.
Een roesje, sedatie of narcose?
Veel mensen die een inwendig onderzoek bij de afdeling Maag-Darm-Lever moeten ondergaan, ontvangen iets van slaapmiddel of verdoving. Wanneer dat in lichte vorm wordt toegediend, spreekt men van een roesje. Dit is in feite een lichte vorm van sedatie. De patiënt is dan nog gewoon aanspreekbaar. Sedatie zoals hierboven bedoeld wordt, gaat een stapje verder. De patiënt is niet meer aanspreekbaar, maar wél in staat om zelf te blijven ademen. Zelf ademen is bij narcose niet meer mogelijk en daarom moet de patiënt aan de beademing.
Foto: sedatiepraktijkspecialisten Barry van Seccelen en Paul Claessen
